هاله ماه من

پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ۸۹، دو روزی از تاریخی که خانم دکتر صفاریان داده بود گذشته بود و ما همچنان منتظر تشریف فرمایی قدوم مبارک آیلین خانم بودیم. فکر کنم جاش تو دلم خیلی نرم و گرم بود که نمی خواست بیاد بیرون؟ صبح پاشدم نمازمو خوندم و همونجا دراز کشیدم ، این ماه آخری خیلی سخت بود چون مجبور بودم دائم به پهلو بخوابم استخونای پهلوهام خیلی دردناک میشد تو خواب. اما یهو یه دردی گرفت تو پهلوم از جا پریدم و بله فهمیدم که نی نی کوچولوی من داره مامانشو صدا میکنه تا آماده بشه واسه تو بغل گرفتنش. احتمالا با ناخنهای تیز کوچولوش زده بود کیسه آبشو پاره کرده بود. خیلی ترسیدم! بابک رو صدا کردم و به مامان توران زنگ زدم. تنم داشت میلرزید نمیدونستم ا...